Lise Van Hecke herademt in Maaseik

Afgelopen maand hadden we voor u een interview met Belgian Red Dragon Pieter Verhees. Deze maand is het de beurt aan Belgian Yellow Tiger Lise Van Hecke. Ook zij kende de afgelopen zomers geen rust wegens een volgepakt interlandseizoen. Net als enkele andere van de topspelers, besloot ze om dit jaar een lange rustperiode in te lassen. 

Dag Lise, we treffen je in Maaseik. Woon je de ganse zomer hier?
Ja, en het bevalt me wel. In het begin was het wel wat aanpassen. Ik kom van Kruibeke en mijn familie en vrienden wonen daar in de buurt. Maar ik ben hier wel graag.
In juli gaan we nog drie weken naar Italië (Cuneo) met de kinderen van Wout.
Tussendoor staat ook nog een trip naar Athene op het programma.

Je seizoen is al even gedaan. Wat heb je sindsdien gedaan?
Ik ben vooral met mijn studies bezig geweest. Ik heb eerst twee jaar communicatiewetenschappen gedaan, maar dat bleek moeilijk te combineren met mijn volleybalcarrière in het buitenland. Ik vond een oplossing in de studie sportmanagement. Daar ben ik ondertussen al vijf jaar mee bezig. In augustus zou ik moeten afstuderen.
Met Wout ben ik ook vijf dagen naar New York geweest om er even tussenuit te zijn. Ik blijf natuurlijk ook fysiek bezig. Ik probeer elke dag iets te doen: fitness, lopen,... De bal heb ik even opzij gelegd, maar die komt er binnenkort ook wel terug aan te pas. Ik word hier in Maaseik begeleid door een kinesist. Daarmee doe ik ook fysieke oefeningen in het zand. Maar beachvolleyballen zelf is niet echt iets voor mij.
Ik kan nu eindelijk ook eens tijd maken om af te spreken met vriendinnen die ik de afgelopen jaren een beetje moeten verwaarlozen heb. Ik moet zeggen, met al die vrije tijd had ik schrik om in een zwart gat te vallen, maar de tijd vliegt voorbij.

Maakt dit het moeilijker om in augustus terug te vertrekken naar het buitenland?
Ik vind het wel moeilijk, ja. Vorige zomer was het al niet eenvoudig. Doordat ik deze zomer zoveel tijd met Wout heb ik kunnen doorbrengen, groei je ook meer naar elkaar toe. Het zal dus serieus aanpassen zijn om terug gescheiden te leven.

Was het voor jou gemakkelijk om je plaats te vinden binnen het gezin van Wout?

Je hebt dit jaar in Pesaro gespeeld, hoe is dat bevallen?
Het was tof. Sportief liep het beter dan verwacht. Op voorhand was de verwachting dat we gingen moeten strijden om erin te blijven, maar uiteindelijk zijn we zevende geworden. Bedoeling was dan om te groeien, maar jammer genoeg waren er wat financiële problemen. In een ploeg met mede-Tiger Freya Aelbrecht spelen, was natuurlijk ook geweldig.

Je had daarvoor twee toch nogal moeilijke seizoenen achter de rug. Het moet een opluchting geweest zijn om nog eens een goed seizoen te kunnen spelen.

Je koos ervoor om dit jaar niet voor de Yellow Tigers uit te komen. Wat bracht je tot dit besluit?
Mja, ik denk dat bij mij, en enkele anderen, de ontgoocheling van vorige zomer meespeelden. We gingen terug naar af en als je dan ook nog met wat fysieke problemen zit, groeit ook het besef dat het op die manier niet vol te houden is om nog een aantal jaren verder te spelen. Ik had het gevoel dat het nu het moment was om even die rust te nemen. Hadden we ons nu geplaatst voor het wereldkampioenschap,..., maar ik had me toch serieus moeten opladen. Dat moet ik eerlijk toegeven. Deze vakantie doet me echt wel deugd. Ik ben sinds mijn zestien jaar, veertien eigenlijk als je de jeugdploegen meetelt, eigenlijk van het één naar het ander gegaan.

Volg je de Tigers wel nog?
Ja, ik volg het wel. Zeker de prestaties van Ilka (Van de Vyver). Met haar heb ik een hele goede band. Ik heb wel nog geen volledige wedstrijd gezien, maar wel telkens twee sets ofzo. Ik vind eigenlijk dat ze het goed doen.
Het blijft toch wel een zware periode. In de Grand Prix vond ik drie weken al veel en nu is het vijf weken van hot naar her reizen. Maar doordat je tegen de absolute top kan spelen, leer je ook ongelooflijk veel uit deze wedstrijden.

Veel speelsters komen uit de Topsportschool. Jij volgde een ander traject. Was dat een bewuste keuze?

Je lijkt stilletjes aan ook te beginnen denken aan het leven na je carrière. Is Lise Van Hecke 'binnen' na haar sportloopbaan?

Nee, ik ga nog moeten werken. Ik wil ook nog gaan werken!!
Voor iemand van mijn leeftijd heb ik natuurlijk een mooie spaarpot opzij staan. Dat geeft op financieel vlak wel wat gemoedsrust, maar ik kan niet zeggen dat ik kan gaan rentenieren? Ik kan me ook niet voorstellen dat ik niets zou doen.

Wil je dan verder in het sportmanagement?
Goh, ik heb daar eigenlijk voor gekozen omdat die opleiding te combineren viel met mijn actieve volleyballoopbaan. Dus ik weet nog niet of ik daar iets mee gaan doen. Op dit moment zeg ik dat ik iets buiten het volleybal wil doen...Maar dat zei Wout ook.
Je kan dat moeilijk allemaal op voorhand plannen. Je weet nu niet wat er de komende jaren op je pad komt.

Wat zou je in die jaren nog willen bereiken?

Zien we Lise Van Hecke nog voor een Belgische club spelen?
Eerlijk gezegd, denk ik het niet. Als ik met volleybal in het buitenland stop, denk ik dat het ook een volledig vaarwel van het volleybal is. Maar ook daar, voor hetzelfde geld begint het na een jaar terug te kriebelen, ga ik terug spelen en dan zal het wel in België zijn.

Tot slot, wordt Maaseik volgend jaar terug kampioen?
Ik hoop het, hé. Misschien nog eens de dubbel, hé. Neen, ik denk dat ze positief mogen zijn voor volgend seizoen. Maar het is vooral wel fijn als er spannende wedstrijden zijn. Ik vind het wel knap hoe het leeft tussen die twee ploegen (Maaseik en Roeselare).

Met dank aan Bevolley, Tim Verhaegen